Odpowiednie zarządzanie pozostałościami może zwiększyć korzyści płynące z upraw okrywowych na produktywność pomidora szklarniowego (Solanum lycopersicum L.), pulę azotu w glebie, cykl N i jakość środowiska, jak stwierdzono w nowych przedstawionych badaniach.
Bez względu na sposób zarządzania, rośliny okrywowe mogą utrzymywać lub zwiększać magazynowanie N w glebie na głębokości 10 cm w porównaniu z nagim ugorem. Uprawy okrywowe mogą również zwiększać biomasę drobnoustrojów N, w wyniku czego dostępność N gleby może wzrosnąć w przypadku upraw okrywowych, z wyjątkiem żyta (Secale cereale L.), bardziej w przypadku inkorporacji wyki włochatej (Vicia villosa R .; HV) niż ściółki HV i dwukultura żyta i żyta. Pozostały nieorganiczny N na powierzchni gleby może wzrosnąć w przypadku roślin okrywowych, bardziej w przypadku monokultur żyta i żyta niż w przypadku dwukultury.
Plony pomidorów mogą wzrosnąć bardziej w przypadku dwukultury niż inkorporacja HV lub mulcz HV ze względu na wydajne wykorzystanie resztkowego azotu przez pomidory. Dwukultura może zmienić wzorzec uwalniania N z obu roślin okrywowych: żyto dwukultury może uwalniać więcej N niż monokultura, podczas gdy HV może uwalniać podobny lub większy N w późnym niż we wczesnym okresie wzrostu pomidora. Przy odpowiednim stosunku wysiewu HV / żyto (2/1), dwukultura może utrzymać lub zwiększyć magazynowanie N w glebie, zwiększyć cykl N i plon pomidorów oraz poprawić jakość środowiska.
Przeczytaj pełne badanie na www.researchgate.net.
Muchanga, Rafael. (2021). Zarządzanie pozostałościami roślin uprawnych w celu efektywnego wykorzystania zmineralizowanego azotu w produkcji pomidorów szklarniowych. 10.5772 / intechopen.95359.